Saturday, June 28

George Carlin

Έφυγε ένας πολύ πολύ μεγάλος κωμικός. Κρίμα..

Άρθρο από το "Democracy Now"
Ένα από τα πολλά βίντεο

Wednesday, June 25

Ο βασιλιάς κι ο λύκος

Με διαφορά η καλύτερη ελληνική ταινία που έχω δει τελευταία, "ο Βασιλιάς" των Νίκου Γραμματικού/Νίκου Παναγιωτόπουλου προβάλλει στην οθόνη μια μικρογραφία της κοινωνίας, των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα σε αυτή, του αυταρχισμού της εξουσίας (εξουσίας που φεύγει δηκτικά από το στερεότυπο του μπάτσου) και ενός σάπιου και ψυχρού συστήματος που τρώει τις σάρκες του. Τα πάντα είναι ποτισμένα με μια φοβερή δόση ειρωνίας και σαρκασμού μέσα από την ιστορία του Βαγγέλη που βγαίνοντας από τη φυλακή αποφασίζει να ζήσει στο χωριό του παππού του, σε αναζήτηση της προσωπικής του αλήθειας.

Ο πρωταγωνιστής Βαγγέλης Μουρίκης για τον Βασιλιά:
"Αυτός ο άνθρωπος αποφασίζει να ζήσει μόνος του σε ένα μέρος γιατί το έχει ανάγκη. Δεν είναι καθόλου στο περιθώριο. Έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε ότι όποιος σκέφτεται είναι "περιθώριο"… Ίσα ίσα είναι ο πλέον κοινωνικός χαρακτήρας, προσπαθεί να έρθει σε επαφή και οι άλλοι το αρνούνται… Μιλάει και δεν τον ακούνε, έχει αξιοπρέπεια, λέει την αλήθεια. Ζητάει συγγνώμη… Απλώς δεν κάνει τα ίδια πράγματα μ’ αυτούς. Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να ακούμε. Από τη μεγάλη βιασύνη μας δεν προλαβαίνουμε ν’ ακούμε, να πούμε, να πιούμε. Είναι ένας απόλυτα κινηματογραφικός ήρωας και κάποιος πρέπει να πει την ιστορία του. Μακάρι να μπορούσαμε να ανακαλύψουμε κι άλλους τέτοιους ήρωες. Γιατί μας δίνουν την ευκαιρία να τσεκάρουμε τα όριά μας…".

Friday, June 6

χρόνια πολλά...

έλατε όλοι να κλάψουμε μαζί...για το περιβάλλον
και να γιορτάσουμε με εσκεμμένη καθυστέρηση μιας μέρας, νοητική

έλα και συ κύριε δεξιέ, σου φταίνε "οι ξένοι" που αναπνέουμε σκατά
και συ μεγάλε με το τζιπ, κύριε "μόδα", κλάψε και συ από καρδιάς
ψεύτικε γιάπη πλαστικέ, σκουπίσου τώρα με δολλάρια
και πήγαινε μετά στην παραλία να αγοράσεις την ματαιοδοξία σου

και σεις μαντάμ, κλάψτε και σεις, μα προσοχή! θα σας χαλάσει το μέικ-απ
κλάψτε με όρους καθώς πρέπει. Σκατά ποτε! Κόπρανα εσείς τα λέτε
κλάψτε κύριε μεγαλοβιομήχανε, καθ'όλα πράσινος εσείς κι οι τσιμινιέρες σας
βγάλε τα φίλτρα, πάρ'τη μίζα, μα μην ξεχνάς να κλαις...
...γιατί είναι η κάμερα εδώ!

...καλέ μου μεγαλοεργολάβε, κλαις και συ;
είναι αμαρτία να μουσκεύεις την μπουλντόζα σου με δάκρυα
κρύψε τουλάχιστον στο πλάι τις παχυλές σου τσέπες
πόσα δάκρυα να κρύβονται εκεί μέσα αναρωτιέμαι...

μα πάνω απ'όλους κλάψε εσύ, "απλέ", τυφλέ πολίτη
πάρ'το αμάξι σου απ'το περίπτερο ως το σπίτι
σήκωσ'τα χέρια σου ψηλά, και πες "εγώ δεν φταίω!"
κι η ειρωνία η πιο μεγάλη είναι αυτή
ότι πρώτος απ'όλους και τρανός εσύ μονάχα φταις
που καθιστός ολημερίς σαν χάνος τους χαζεύεις
ψώνισε κι άλλο, πιο πολλά και πιο μεγάλα
και άφησέ τους να σου πουν αυτοί, τι έχεις ανάγκη
ψήφισε, δες τηλεόραση, μην σκέφτεσαι και πάνω απ'όλα...
...υπερκατανάλωσε!
έτσι θα αγγίξεις την δική τους ευτυχία
να γίνει ο κώλος σου χοντρός και το μυαλό σου πλαδαρό
και στην μαστούρα σου αυτή την αναγκαία
και την ψυχή σου θα πουλάς για μια δικιά τους δόση
και σαν θελήσουν θα σου δώσουν μια στραβή και θα τελειώσεις

(και τότε ακόμα θα φωνάζεις "εγώ δεν φταίω!"
και το χειρότερο είναι ότι θα το πιστεύεις)