Βία Δημοκρατική

"...και την 17η μέρα, ο Βούδας έπλασε το Δημοκρατικό πολίτευμα, την Δημοκρατία.. Ο Θεός ο οποίος περνούσε περίοδο αιματηρού και εξαντλητικού αυνανισμού, όπως και όλα τα άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής, τυφλωμένος από τη ζήλεια και τη μαλακία, έπλασε, σαν αντίδραση τη Νέα Δημοκρατία..."

- Άγιος Ιωάννης ο Πρόσκοπος ο τζιτζιφιόγκος &
Σάκης ο γλύκας ο ορίτζιναλ

Οι τελευταίες μέρες σε κάνουν να εκτιμάς περισσότερο τις λέξεις, ειδικά όταν έρχονται σε αντιπαράθεση με άλλες όπως χούντα, δικτατορία, φασισμός κλπ. Πιστεύω όμως ότι όσο διαιωνίζεται, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, αυτή η τεράστια ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας (η οποία και στην αρχαιότητα δεν ήταν παρά ψευδαίσθηση, αν και πολύ πιο κοντά σε αυτό που σκέφτεται κάποιος όταν ακούει αυτές τις λέξεις - αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) που δήθεν διέπει τους καιρούς μας, με εξαίρεση βέβαια κάποια.."μεμονωμένα περιστατικά", τόσο πιο πρόθυμοι είμαστε να παραδίδουμε και να ξεπουλάμε τα λίγα κομμάτια της που ακόμα υπάρχουν.

Τόσο πιο εύκολα μασάμε ο,τιδήποτε μας σερβίρεται υπό το πέπλο της Δημοκρατίας, ακόμα κι αν κατά βάθος αναγνωρίζουμε ότι όσο Δημοκρατία υπάρχει τώρα, άλλο τόσο ο Κούγιας είναι άνθρωπος. Τόσο πιο έυκολα βγαίνει αυτό το "δε γαμιέται", γιατί έχεις την φοβερή ασφάλεια ότι..εντάξει, άστους να κλέβουνε, να αυθαιρετούνε, άσε τα σκάνδαλα, την διαφθορά, την -σε εξοργιστικό βαθμό- καταστροφή της φύσης μπρος στο κέρδος και το συμφέρον, την φτώχια και την σαπίλα να υπάρχουν. Εγώ κάθε τέσσερα χρόνια παίρνω την εκδίκησή μου, πάω και ψηφίζω τους άλλους κλέφτες απέναντι, τους φίλους τους, για να τα κάνουν αυτοί μπουρδέλο Δημοκρατικά. Θα τους δείξω εγώ! Αυτό βέβαια αν δεν τύχει να είμαι ένας από εκείνους που η θέση τους στο δημόσιο εξαρτάται από τους εκάστοτε κλέφτες, οπότε πλέον από φόβο και ηλιθιότητα δεν κάνουν ούτε αυτή την ηρωική επαναστατική πράξη (να ψηφίσουν τους άλλους μαλάκες, εξασκώντας αυτό το πολύ.."ουσιαστικό" Δημοκρατικό δικαίωμα).

Και μια ερώτηση στην ερώτηση "τι είναι βία". Πιστεύω ότι ναι, είναι βία η αυθαιρεσία, η διαπλοκή, η διαφθορά, οι φωτιές, η φτώχια, η ανεργία, ο ρατσισμός, η περιθωριοποίηση και κυρίως η δολοφονία της ατομικότητας, της προσωπικότητας, της ελπίδας και του μέλλοντος. Δεν είναι όμως πολύ πιο φοβερή και ύπουλη η βία του να λαμβάνεις την γνώση σου και να σχηματίζεις άποψη για όλα τα παραπάνω, μέσα από ένα βιασμένο χαλασμένο τηλέφωνο που στο έχουν πουλήσει και το ελέγχουν αυτοί ακριβώς που ευθύνονται* για τα παραπάνω; Γιατί είναι ακριβώς αυτή η βία που σπέρνει το έδαφος και καθιστά δυνατή την ύπαρξη όλων των προηγουμένων μορφών. Και δεν είναι βία να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αναρωτιέται και να αμφισβητεί, μόνο στην περίπτωση που κάτι μας σοκάρει, αντί αυτό να είναι μία διαρκής στάση;

* Μιας που αναφέρθηκε η "ευθύνη" και εφόσον αναφέρομαι σε κάποια κοινωνία και άτομα που συνειδητά αποτελούν μέρος της, δεν πιστεύω πως υφίσταται η έννοια "δεν φέρω ευθύνη". Το μοναδικό που αλλάζει είναι ο βαθμός της.