γάμος

όχι άλλοι χαμελεοντικοί παλιάτσοι
όχι άλλα δίποδα κοράκια πλαστικά
δεν θέλω άλλους γελαστούς χαφιέδες
ούτε αέναες συλλογές από μαυρόσκαφτους λεκέδες

δεν θέλω δόντια που να βιάζονται να αστράψουν
πόθους τσαλακωμένους, χιλιοδιπλωμένους που τρομάζουν
απωθημένα και ανάσες μισακές και φοβισμένες
να μην μυρίζω πια, δάκρυα ζυμωμένα με κρασί και αμανέδες

απομιμήσεις και ημίμετρα παντού
απέραντη του ανθρώπου παρωδία
δυο χέρια δίπλα δίπλα στο χορό
μα το κενό ανάμεσά τους μια απάνθρωπη ιστορία

πόσο όμως θέλω μουσικές αληθινές
ένα κουβάρι βρώμικα σεντόνια
μια ματιά που ξέρει την σιωπή να αγαπά
που ξέρει ότι η φωτιά της είναι αιώνια

βλέμμα που δεν φοβάται την βρωμιά
την αγκαλιάζει σαν δικό του ταίρι
την μαύρη ασχήμα και την λαμπερή ομορφιά
παντρεύεται και μου κρατάει το χέρι

το έπος του δειλού

κύριε εσύ με την στολή, την γουρουνίσια κεφαλή
δώσ'μου μονάχα έναν παρά και χάρισμά σου η καρδιά
δώσ'μου ενα ξερό καρβέλι, θα σε λέω και λεβέντη
συ χακί μου νταβατζή, εκμεταλλευτή κι αφέντη

μια ηλαχτίδα εγώ να δω; συγγνώμη, μην τσινίζεις
θα το ξεχάσω εγώ κι αυτό, θα τρώω ό,τι μου δίνεις
γιατί φοβάμαι που μιλώ, φοβάμαι που αναπνέω
μα απ'όλα πιο πολύ εγώ, φοβάμαι που φοβάμαι

τους άλλους κοίτα να χτυπάς, ιδίως τα κοριτσάκια
μα εμένα να με προσπερνάς, δεν έκανα τον μάγκα
μήτε έκανα τον άνθρωπο, απ'όσο πια θυμάμαι
χαιρετισμούς στα αφεντικά, κι έγνοια σου, θα κοιμάμαι

για αυτό εμένα μην κοιτάς, για σας να μην υπάρχω
φαϊ και ύπνος και σκατά, ένας δειλός στο βάθος
χτύπα μονάχα κείνη εκεί, που ακόμα είναι ζωντανή
που μου φωνάζει "ξύπνα πια!" και μου λερώνει το παρμπρίζ

γιατί αυτή φοβάμαι πιο πολύ και από σένα
εκείνο το αγριεμένο της το βλέμμα
με αυτό με έγδυσε αυτή σε μια στιγμή
με έλουσε με έναν ιδρώτα, όλο ντροπή

χτύπα λοιπόν, εγώ θεατής επικροτώ
να την κοιτάξω ούτε στιγμή πια δεν μπορώ
γιατί φοβάμαι τόσο, τι να κάνω;;
φοβάμαι απ'τη ντροπή αυτή πως θα πεθάνω

- Αφιερωμένο σε κάτι "παλικάρια" που κλεισμένα στο
αυτοκίνητό τους σφύριζαν αδιάφορα και σε έναν
ψαρά που του έφαγε η γάτα την τρομαγμένη του γλώσσα.
Και σε όλους εμάς, για όσες φορές απλά κοιτάμε αλλού
και πείθουμε τους εαυτούς μας ότι όλα είναι καλά...
Κυρίως όμως αφιερωμένο στην Ν.

το θηρίο

φοβάμαι το θηρίο
είναι μια σπιθαμή, κι είναι βουνό
τα μάτια του είναι γλυκά
τα νύχια του είναι ο πιο αβάσταχτος ο πόνος
κάνει το θάνατο να μοιάζει σωτηρία
γεννιέται μέσα μου τη νύχτα
μεσα σε αναθυμιάσεις βρώμικες
δίπλα σε πόθους μου παλιούς
σε χάδια αδικημένα
σε λάθη άπειρα μετανιωμένα
αρπάζει της ψυχής μου τα καλύτερα κομμάτια
στο φως του ήλιου φαίνεται το τρομερό του έργο
σαν τα κενά απ'τα κομμάτια μου ματώνουν
μα το αχόρταγο θηρίο αδημονεί
τρέφεται απ'τον πόνο και τη θλίψη μου
τρέφεται από τις ελπίδες μου
μα ο αγαπημένος του μεζές
δεν είναι άλλος απ'τα πιο όμορφα όνειρά μου
πώς να το σταματήσω πια δεν ξέρω
όταν τα πάντα μου, ανεπαρκή, ατονούν
κι η ψυχή ζυγίζει όσο ένα άγγιγμα
γιατι το θηρίο έχει το δικό μου πρόσωπο
και τα δικά σου μάτια
φοβάμαι το θηρίο
γιατί ξέρω ότι θέλει δυο για να πεθάνει

No Border 2009, Lesvos

http://noborder09lesvos.blogspot.com

Ο Χρόνος δεν έχει φίλους

Ο Χρόνος δεν έχει φίλους
δεν έχει χρώμα, οσμή και γεύση
δεν έχει χέρια μα σε χαϊδεύει
ή σε γραπώνει σαν θελήσει
δεν έχει μορφή μήτε έχει μάτια
μα την μορφή χαρίζει
λίγο πριν να την κλέψει
το δέρμα κάνει πιο σκληρό
τα μέτωπα και τις ψυχές χαράζει
του πιο πολύχρωμου καμβά
το χρώμα ξεθωριάζει

είναι αυτός ο καπετάνιος
της αντίφασης της πλάσης
μες στα μπαγκάζια του το φως,
ο έρωτας, ο φόβος και το σκότος
τα μαύρα αμπάρια του από δάκρυα ξεχειλίζουν
κι είν'το κελάρι του γιομάτο από βαρέλια
μέσα ψυχές που περιφέρονται γυμνές
σαν μερακλώσει πιάνει και γεμίζει ένα μπουκάλι
και στο κατάστρωμα κοιτώντας το φεγγάρι
αφού το βαφτίσε ζωή, το πίνει στην υγειά του

σαν θα στερέψει από των στιγμών το νέκταρ
θα ψιθυρίσει στο φεγγάρι να πλαγιάσει
ξαπλώνει ανάσκελα πάνω στο αφρισμένο κύμα
το άγριο το μεθύσι του να διώξει
ώσπου να ανθίσει η ρόδινη η αυγή
και στο κελάρι του ξανά να κατεβεί

ο Χρόνος δεν έχει φίλους
έχει τρομαγμένους εχθρούς, φυλακισμένους στο κελάρι
και μερικούς σοφότερους που να μάθουν προσπαθούν
να απολαμβάνουν το κρασί τους
και να του κρατούν καλή παρέα

Ελεύθεροι Σκλάβοι (Οι Ανθρωποφάγοι)

κι άμα πέρασαν τα χρόνια
ήρθαν κι έλιωσαν σαν χιόνια
στο νερό δεν καθρεφτίζει
των ανθρώπων η συμπόνοια

ήρθε θέρος και χαλάζι
το μουλάρι να μουγκάζει
τόσα στάχια να το δέρνουν
το δεμάτι και μαράζι

αυτοί λένε πως σοφαίνουν
σαν το δέρμα τους μαραίνει
λίγοι όμως άλλιώς ξέρουν
κι όσο προχωρούν σιωπαίνουν

οι μεν ψάχνουν να δαγκάσουν
λυσσασμένοι βρωμεροί
και τον κώλο τους ν'αγιάσουν
μύρος, δίκαιο και ραβδί

σαν πεινάς, πονάς, κοπιάζεις
θα σε στείλουν να σφαγιάζεις
πίστευε και μη ερεύνα
και Θα έχει και για σένα

μες στην ιστορία ιδρώνεις
μιαν ακτίδα για να δεις
κείνου του όμορφου του ήλιου
της ανάσας της αυγής

μα από πόρφυρα ρυάκια
κι απ'του ζώου το ουρλιαχτό
ξεχειλίζει σαν ηφαίστειο
κόκκοι άμμου στο γιαλό

μελωδία αρρωστημένη
κάθε χτύπος και καρφί
σαν το πιο μεγάλο δώρο
το κρατάς μες στο κλουβί

είναι αυτή η βαριά σκλαβιά μας
όχι τα όπλα και οι θεσμοί
δυο υποταγμένα μάτια
μια μικρή, δειλή ψυχή

είναι αυτή που τον τσιγκλάει
τον φτωχό στην χαραυγή
μπρος και χάμου σαν κοιτάει
το φεγγάρι να αγνοεί

κι άμα πέρασαν τα χρόνια
ήρθαν κι έλιωσαν σαν χιόνια
στο νερό τους καθρεφτίζει
των ανθρώπων η διχόνοια

Snail's tale

open your eyes

crumble through dirt
just let the white sun
play his wayward game

plunge in a river
of golden sand streams
breath in the air
as the river goes up, in the night

stare at the Universe
between your fingers
gaze at the spiral
adorning this snail in a haze

those ruby stars
are the sky's precious garments
how did you steal
the right to escape in disgrace?

look away little man,
just look away
look away and avoid
all the beauty and the pain

just close your eyes
crumble through dirt
crawl to the the blackest sun
and pay off your debt
look away...

look away little man,
it's so easy to just look away
look away and avoid
all of the beauty and the pain

...nothing is really there anyway

Ελπίδα

εσύ στη γωνία με τον λευκό σου μανδύα, σου μιλάω
γέρνεις πάνω στου χαμόσπιτου την βρώμικη την πέτρα
ξέρω γιατί χαμογελάς σαρδονιακά
ξέρω γιατί η βροχή χαϊδεύει τα μαλλιά σου
αλλά ποτέ της δεν τολμάει να σου τα βρέξει
όταν τα γόνατα μου είναι βουτηγμένα
στα πιο άθλια και βρωμερά λασπόνερα
σε χαζεύω σαν αιωρείσαι από πάνω μας
σαν μας χλευάζεις όλους εμάς τους μουσκεμένους
το σκουλαρίκι σου από ειρωνία είναι καμωμένο
σκουρόχρωμο και παγερό σαν τα δυο μάτια σου
που παλιά νόμιζα ότι Ζωή μέσα τους κρύβουν
πίστευα βλέπεις πως αν είχαν,
θα 'πρεπε να 'ναι λαμπερά,
σαν την Ζωή, αυτή έτσι δεν είναι;
τι άλλο εκτός από τον δροσερό πρωινό άνεμο
που σφυρίζει και βρυχάται σαν θηρίο
σ'ένα δάσος πυκνό, από έλατα γεμάτο
ή στα σοκάκια κάποιας ξένης γειτονιάς
τι άλλο εκτός από μια ακτίδα ήλιου
που χρυσαφιά χοροπηδάει μες στα φύλλα
σαν τα φλερτάρει, όλα στρέφουν να την δουν
κι όταν το μέτωπό μου αγκαλιάζει όλα ζηλεύουν
τι άλλο εκτός από την πιο όμορφη μουσική
που ποτέ έχει ακουστεί
μα ο άσπρος σου ο μανδύας, όλα αυτά
σε μια στιγμή πόσο άχρωμα τα κάνει
σαν με πλησιάζεις και μ'αυτόν το φως μου κρύβεις
ξέρω της Ματαιότητας εσύ πως είσαι η κόρη
κι όσο κυλάει ο τροχός μου, με τρόμο φοβερό
σιγά σιγά μαθαίνω να προφέρω το όνομά σου
σαν στο αυτί μου τα χείλη σου το σιγοψιθυρίζουν
"είμαι η Ελπίδα"

Boycott Israel

Ασχέτως αν κάποιοι συμφωνούν οι διαφωνούν με την αποτελεσματικότητα του μποϋκοτάζ, ακολουθεί μια λίστα με όσες Ισραηλινές (ή με οικονομική συσχέτιση με το Ισραήλ) εταιρείες μπόρεσα να βρω.. Ξέρω είναι πολύ δύσκολο να μην πίνουμε κόκα κόλα και να μην απολαμβάνουμε τον καφέ μας με τα κυριλέ μας ρούχα στα starbucks, και ζητώ συγγνώμη για τις υπερβολικές απαιτήσεις εκ των προταίρων..

links:
http://www.inminds.co.uk/boycott-israel.php
http://www.inminds.co.uk/boycott-brands.html
http://www.mylinkspage.com/israel.html
http://myislamonline.blogspot.com/2007/07/boycott-israel-campaign.html
http://nochessinestrellas.blogspot.com/2007/12/planetquocom.html

Gun in one hand, Starbucks in the other - ready to dominate the world..
Soldiers posing in front of the first makeshift Starbucks store in Afghanistan,
made from a shipping container [Oct 2004]
Source: http://www.boycottwatch.org/misc/starbucks4.htm