μοντέρνος μεσαίωνας

λίγο σιωπή! για μια στιγμή!
ν'ακούσουμε τι ορίζουν..
χρόνια πολλά στο θόρυβο
κρυμμένοι ψιθυρίζουν
πίσω απ'την πλάτη σου σκυφτοί
τα κάστρα τους να χτίζουν
κι απάνω στη φτωχή μας γη
θεριά να τριγυρίζουν
θεμέλια έβαλαν γερά
και θάνατο μυρίζουν

και μεις στο χαζοκούτι μας
με τα ναρκωτικά τους
γελώντας αναπνέουμε
αναθυμιάσεις βάλτου
διπλωματούχοι λόγιοι
μιλώντας στάζουν μέλι
κούφιοι τελείως οι λόγοι τους
κενοί σαν το βαρέλι
κι εσύ που χάσκεις πρόθυμα
εμπρός και μη σε μέλλει!

μοντέρνε μου μεσαίωνα
καινούργια κοινωνία
για σε, δώσαν το αίμα τους
για μιαν Ελευθερία
τόσοι που προηγήθηκαν
με θάρρος και αντρεία
και συ τι ανταπέδωσες;
μια ψήφο και δειλία..

χωρίς ντροπή ή συναίσθηση
και την ψυχή στα σκέλια
είσαι ψωριάρικο σκυλί;
ή μύγα μεσ'στα μέλια;
θολώσε πια τα μάτια σου
το σύστημα το τρέχον
πολιτικάντη καραγκιόζη,
προϊόν πρώτο της χώρας μας
και σίγουρα πιο εξέχον

(ρι-μέικ του προηγουμένου έτσι για εμπέδωση)