Απαντώντας στην πρό(σ)κληση του "εργαλείου", πιάνω το πιο κοντινό βιβλίο με περισσότερες από 123 σελίδες (συνειδητοποιώ την προτίμησή μου για μικρά βιβλία τελευταία γιατί δυσκολεύτηκα) και αντιγράφω από την "Θαλασσινή ωδή και άλλα ποιήματα" του Αλβάρο ντε Κάμπος (Φερνάντο Πεσσόα), σελίδα 123:
ανοίξτε μου όλα τα παράθυρα!γκρεμίστε μου όλες τις πόρτες!
βάλτε το σπίτι ολόκληρο επάνω μου!
θέλω να ζήσω ελεύθερος στον αέρα,
θέλω να 'χω κινήσεις έξω από το σώμα μου,
θέλω να τρέχω όπως η βροχή στους τοίχους,
θέλω να με πατάνε στους φαρδείς δρόμους όπως τις πέτρες,
θέλω να πάω όπως τα βαριά πράγματα στα βάθη των θαλασσών,
με μια ηδονικότητα που είναι ήδη μακριά μου!
δεν θέλω κλειδαριές στις πόρτες!
δεν θέλω κλειδωνιές στα μπαούλα!
θέλω να παρεμβληθώ, να χωθώ, να με πάρουν,
θέλω να με κάνουν πονεμένο απόκτημα κάποιου άλλου,
να με πετάξουν απ' τα κιβώτια,
να με πετάξουν στις θάλασσες,
να' ρθουν να με βρουν στο σπίτι μου με σκοπούς ανήθικους,
μόνο για να μη μένω πάντα καθισμένος κι ήσυχος,
μόνο για να μην κάθομαι απλώς να γράφω αυτούς τους στίχους!
