Τις τελευταίες μέρες έπεσε στα χέρια μου μία συλλογή με κάποιες από τις "πιο ιστορικές" φωτογραφίες, σύμφωνα πάντα με την κρίση εκείνου που τις μάζεψε. Είναι πολύ εντυπωσιακό ότι σχεδόν όλες απεικονίζουν κάποιο τραγικό συμβάν, κάποια μακάβρια εικόνα, ένα πτώμα, μια καταστροφή, σημάδια πολέμου, ρατσισμού, πείνας και πόνου. Μέσα σε αυτό το αξιοσημείωτο δείγμα, παρεμβάλλονται ελάχιστες που έχουν να κάνουν με την ζωή, το γέλιο ή τον έρωτα. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι, μήπως θα έπρεπε να ντρεπόμαστε αν αυτό είναι αυτό που έχουμε να επιδείξουμε; Αν αυτές είναι οι "πιο ιστορικές" στιγμές μας; Αν είναι έτσι, ας αρχίσουμε να προσθέτουμε όλοι στις ελάχιστες χαρούμενες εικόνες όσο πιο γρήγορα μπορούμε, αλλιώς ας σταματήσουμε να τις παράγουμε.. Το δίλημμα της πάνω εικόνας εμμένει..η πρώτη συλλογή
η δεύτερη συλλογή
το "The killing train" που κάπου ξέθαψε ο Θάνος
