stream

I love to stare these rocks, laid down along the way

pieces of dirt and stone coming together, seems in vain
each one of them alone, each one unique
what does this change, and what should it?
and what could one be, if not the weakest stream
peacefully strolling in between
nothing but filling up the space, in one's own way
it's only that, what makes us special
for these wild rocks are laid forever, down along the way
and it's this space where all with meaning comes to place

stormy monday

αντίφαση

πόλεμος έξω χαλασμός, ριπές σχίζουν το βράδυ
μα η πιο μεγάλη, άκουσε! είναι η μέσα μας η μάχη
γιατί να πολεμάει τους άλλους, κάποιος φτάνει
σαν θα'χει ήδη μέσα του παλέψει, κι έχει χάσει
ή αν απλά δεν πάλεψε ποτέ κι έχει βραδιάσει
σαν παραδόθηκε άδοξα, πριν καν τον εαυτό του μάθει
μα αν πάλι από έρωτα για τη ζωή το κάνει
τότε μόνο, ν'ακούω για σφαίρες θα έχω ανάγκη
κι ας είναι η αντίφαση αυτή, του κόσμου η πιο μεγάλη

περί συκοφαντίας λόγος φιμωμένος

Όπως οι περισσότεροι θα ξέρουμε, συκοφάντης (σύκον+φαίνω) είναι αυτός που "δίνει" εκείνον που έκλεψε σύκα, καθώς στην αρχαιότητα το να μπαίνει κάποιος σε ένα χωράφι και να παίρνει-κλέβει σύκα ήταν σοβαρό αδίκημα. Στη νέα ελληνική, συκοφάντης είναι εκείνος ο οποίος κατηγορεί αβάσιμα κάποιον άλλον χωρίς αποδείξεις και στοιχεία και του λασπώνει την δημόσια εικόνα. Στην τρίτη και πιο μοντέρνα της έκδοση, παρατηρούμε μία παλινδρόμηση προς τον αρχαίο ορισμό με μία βασική διαφορά όμως, καθώς η λέξη τείνει να αναφέρεται σε οποιονδήποτε καταφέρνει να αποκαλύψει δεδομένα που δείχνουν ότι στην πραγματικότητα ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΚΛΕΨΕ ΔΕΚΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙΑ ΣΥΚΑ και φταίει. Γεννιούνται λοιπόν τρεις ερωτήσεις:

1. Για πόσο θα μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα όταν μας μιλάνε για συκοφαντίες και θα κατηγορούν ανθρώπους που βγάζουν την αλήθεια στη φόρα για θέματα που ΑΦΟΡΟΥΝ τα κοινά (και όχι τα προσωπικά του καθενός σαν κουτσουμπόλες) γιατί καίγεται η γούνα τους;
2. Πόσο απροκάλυπτη πρέπει να είναι η λογοκρισία τους και το "είστε βλάκες" για να φτάσουμε στο σημείο να τους σπάσουμε την μούρη;
3. Ποιος από εσάς δεν έχει μπει ποτέ κυριολεκτικά σε χωράφια για να τσιμπήσει ένα σύκο ή ένα μηλαράκι;

Αφου λοιπόν τα μπλογκ έχουν μεγαλώσει και μαζί με αυτά και η επιρροή τους, άρχισε να τους καίει. Και επειδή δεν είναι κανάλια και ραδιοφωνικοί σταθμοί για να μπορούν να...τα αγοράσουν, απλά τα φιμώνουν. Η όλη ιστορία άρχισε από ένα ελληνικό μπλογκ, το press.gr. Ο Θέμος Αναστασιάδης κατηγορεί το press.gr για εκβιασμό και συκοφαντική δυσφήμιση. Πίσω από το press.gr βρίσκεται ο Ράπτης, αρχισυντάκτης του "Πρώτου Θέματος". Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία, το Google έδωσε τα στοιχεία των διαχειριστών του press-gr.blogspot.com στην ελληνική δικαιοσύνη μετά από δικαστικό αίτημα και κατηγορίες "συκοφαντίας". Την περασμένη Παρασκευή και μετά από τα παραπάνω, η αστυνομία εισέβαλλε στα γραφεία της εφημερίδας "Ο Κόσμος του Επενδυτή" και κατέσχεσε τον υπολογιστή του δημοσιογράφου της, Ανδρέα Καψαμπέλη. Αυτό βασίστηκε σε κατηγορίες για εκβιασμό, βασισμένες σε email. Να μία πιθανή ερμηνεία: "Ο Καψαμπέλης με έχει κάνει ΡΟΜΠΑ γιατί είμαι (νάτη η συκοφαντία!), εγώ βάζω δυο φίλους μου να μου στείλουν απειλειτικά mail και να μου ζητάνε λεφτά, και έτσι απλά κι ωραία φιμώνω τον Καψαμπέλη. Χοχοχο τελικά είμαι ξυράφι ο άτιμος..". Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει τον εκβιασμό.

Και για συνέχεια, ιδού οι φιλελεύθερες και δημοκρατικές αποφάσεις του νέου πλαισίου του υπουργείου "Δικαιοσύνης":

1. Οι διαχειριστές των blogs ενημερωτικού χαρακτήρα θα έχουν την ευθύνη να αναγράφουν στην κεντρική ιστοσελίδα τον κατά νόμο υπεύθυνο του blog.
2. Το νομοσχέδιο επιφυλάσσει στα αδικήματα που τελούνται μέσω των blogs προβλέψεις ανάλογες με αυτές του νόμου περί Τύπου.
3. Διευκολύνεται η πρόσβαση των διωκτικών αρχών στα ηλεκτρονικά ίχνη ώστε να αποκαλύπτεται με πιο γρήγορες διαδικασίες ο υπεύθυνος μιας συκοφαντικής ή εκβιαστικής δημοσίευσης.
4. Το ΕΣΡ αποκτά δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση που οι χρησιμοποιούμενες φωτογραφίες ή το audio και video υλικό που αναρτάται σε κάποιο blog δημιουργούν ζητήματα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του. Οι παρεμβάσεις που σχεδιάζονται απασχολούν Δικαιοσύνη και Αστυνομία εδώ και πολύ καιρό. Την τελική ώθηση στην υλοποίησή τους φαίνεται όμως να δίνουν οι εξελίξεις του τελευταίου τριημέρου γύρω από το press-gr.blogspot.com.

Ζήτω λοιπόν η ελευθερία του λόγου λοιπόν στην ελεύθερη και δημοκρατική όπως άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται χώρα μας!

(φιμωμένο)
ζήηηηηητωωωωωω!!!

Το επίμαχο μπλογκ press-gr.blogspot.com
Το βασικό άρθρο από τον Ελεύθερο Τύπο -> Ψηφίστε στο κάτω μέρος!
Πολύ καλό άρθρο για το Google και τις πολιτικές του
πρέζα TV
Η Ελευθεροτυπία σχετικά
Το φοβερό τεκμηριωμένο άρθρο από το "Πρώτο Θέμα" (ντροπή σας γελοίοι)

επιτρέπεται

δεν θέλω τίποτα πια να επενδύσω

δεν θέλω πια κανέναν να ψηφίσω
δεν θέλω τίποτα άλλο να αγοράσω
δεν θέλω ούτε έναν να αγαπήσω...
...όπως μου είπατε εσείς

θέλω μονάχα να ξαπλώσω σε ένα στρώμα από νότες και να της φιλάω το λαιμό, κάτω από μια θάλασσα από αστέρια

στον Ρουμάνο του Sants

ήταν ένα όμορφο ξημέρωμα Φλεβάρη
όπως περνούσα εκεί σε είδα από μακριά
μπρούμυτα στο άσφαλτο με κούτελο ανοιγμένο
με μια απορία στα μάτια σου, σαν τα μικρά παιδιά

το μάγουλό σου σκούπιζε το αίμα απ'το χώμα
μέσα απ'τα δάκρυα με κοίταξες ευθύς
και σιωπηλός μου φώναξες "γιατί τόση αδικία,
στο σκάρτο κόσμο μας παντού έχει απλωθεί;"

κάποτε έστεκες ορθός με περηφάνια
τώρα σε τρώει ένα παράπονο παιδιού
"γιατί στο χώμα να χάνω εγώ τώρα τα πάντα
με ένα γκλομπ κόντρα στο σβέρκο παγερό;"

όπως με κοίταζες πλέον ξεκάθαρο ήταν
τυχαία δεν βρέθηκα στην θέση σου σου εγώ
σε μια στιγμή να κλέβουν όλη τη ζωή μου
μόνο γιατί έτυχε και δεν είμαι "από εδώ"

σε μια αποβάθρα τρένου κάθομαι και κλαίω
σ'ένα παλιόχαρτο σου γράφω, να σωθώ
κι ό,τι και να σου λέω τώρα πια το ξέρω
δεν θα αλλάξει τίποτα τον κόσμο, ειρηνικό

- Βαρκελώνη, 21 Φλεβάρη 2008

φωτογραφικό δίλημμα

Τις τελευταίες μέρες έπεσε στα χέρια μου μία συλλογή με κάποιες από τις "πιο ιστορικές" φωτογραφίες, σύμφωνα πάντα με την κρίση εκείνου που τις μάζεψε. Είναι πολύ εντυπωσιακό ότι σχεδόν όλες απεικονίζουν κάποιο τραγικό συμβάν, κάποια μακάβρια εικόνα, ένα πτώμα, μια καταστροφή, σημάδια πολέμου, ρατσισμού, πείνας και πόνου. Μέσα σε αυτό το αξιοσημείωτο δείγμα, παρεμβάλλονται ελάχιστες που έχουν να κάνουν με την ζωή, το γέλιο ή τον έρωτα. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι, μήπως θα έπρεπε να ντρεπόμαστε αν αυτό είναι αυτό που έχουμε να επιδείξουμε; Αν αυτές είναι οι "πιο ιστορικές" στιγμές μας; Αν είναι έτσι, ας αρχίσουμε να προσθέτουμε όλοι στις ελάχιστες χαρούμενες εικόνες όσο πιο γρήγορα μπορούμε, αλλιώς ας σταματήσουμε να τις παράγουμε.. Το δίλημμα της πάνω εικόνας εμμένει..

η πρώτη συλλογή
η δεύτερη συλλογή
το "The killing train" που κάπου ξέθαψε ο Θάνος

Chίπρας

Προσοχή! Ακολουθεί συνοπτική ιστορική αναδρομή στην πορεία της επαναστατικής αριστεράς.. Έλα να γυρνάει ο Guevara μες στον τάφο παρακαλώ! Αλλά έχει συνηθίσει έτσι κι αλλιώς, είναι από τις πιο μικρές στροφές που θα κάνει..

***
βήμα 1o

***
βήμα 2ο

***
βήμα 3ο

Chipras - το νέο trend στην Αριστερά
(για τα παλιά ας μη μιλήσουμε, πόσο μάλλον για τα μπερδεμένα αριστεροδεξιά)

έλα μωρέ, ένας καφές είναι

Dear Starbucks Customer,

First and foremost I want to thank you for making Starbucks the $6.4 billion global company it is today, with more than 90,000 employees, 9,700 stores, and 33 million weekly customers. Every latte and macchiato you drink at Starbucks is a contribution to the close alliance between the United States and Israel, in fact it is - as I was assured when being honored with the “Israel 50th Anniversary Friend of Zion Tribute Award” - key to Israel’s long-term PR success. Your daily Chocolate Chips Frappucino helps paying for student projects in North America and Israel, presenting them with the badly needed Israeli perspective of the Intifada.

Starbucks, through the Jerusalem Fund of Aish HaTorah, an international network of Jewish education centres, sponsors Israeli military arms fairs in an effort to strengthen the special connection between the American, European and Israeli defense industries and to showcase the newest Israeli innovations in defense. As my contribution to the fight against the global rise of anti-Semitism, the reason behind the current conflict in the Middle-East, I help Aish HaTorah sponsoring the website "honestreporting.com" and produce material informing of Israel’s side of the story.

Without you, my valued customer, I wouldn’t be able to raise hundreds of millions of dollars each year to protect Israeli citizens from terrorist attacks and keep reminding every Jew in America, to defend Israel at any cost. $5 billion per year from the US government are no way near enough to pay for all the weaponry, bulldozers and security fences needed to protect innocent Israeli citizens from anti-Semitic Muslim terrorism. Corporate sponsorships are essential.

Having the bigger picture in mind, Starbucks have donated a store to the US army to help in the “War on Terror”. I cannot emphasize enough, how vital the “War on Terror” is for the continued viability and prospering of the Jewish State.

So next time you feel like chilling out at a Starbucks store, please remember that with every cup you drink at Starbucks you are helping with a "noble cause".

Howard Schultz
Chairman & Chief Global Strategist
Starbucks Coffee Stores

Το παραπάνω είναι ένα πλαστό γράμμα που ΔΕΝ γράφτηκε από τον Howard Schultz αλλά από τον Andrew Winkler, αλλά περιέχει σαφή γεγονότα για την εταιρεία τα οποία μπορεί κάποιος να επιβεβαιώσει χάνοντας ελάχιστό χρόνο στο Google. Η ιστορία του άρθρου παρουσιάζεται στο 1ο λινκ και συγκεκριμένο στο Editor's note. Τα κέρδη των STARBUCKS χρηματοδοτούν τον ισραηλινό στρατό και τις επιχειρήσεις του στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο. Χρηματοδοτούν τους βομβαρδισμούς στην Γάζα, στην Βηρυτό, την κατασκευή του τείχους της ντροπής και την εξαθλίωση χιλιάδων προσφύγων και οικογενειών.

A thank you to all Starbucks customers (basic story)
http://www.inminds.co.uk/boycott-starbucks.html
http://www.inminds.co.uk/boycott-oxfam.html
http://gmargari.wordpress.com/2006/10/27/starbucks
http://stigalaria.wordpress.com/2008/02/13/starbucks-bombs

λίμνες

κοίτα ψηλά, βρέχει παντού τριγύρω ώρες
τυχαία κι άδοξα αρπάζονται απ'τους περαστικούς
τον Ουρανό μου κάλυψες με πέπλο από γαρδένιες
στεγνός κάτω του, αγέραστος, καπνίζω σιωπηλός

κι είναι η κάθε μου μοναχική στιγμή
θλιμμένη λίμνη, παγωμένη του Βορρά
σκαρί ασάλευτο στην κρούστα της προσμένω
του χρυσού Ήλιου σου την ποθητή ματιά

αν υπάρχει θέληση...

μια καλύτερη προοπτική όσον αφορά στα "μεγάλα" και "δύσκολα" προβλήματα που καθένας μας αντιμετωπίζει καθημερινά, στα προσωπικά μας "βουνά" και το κατά πόσο είναι όντως τόσο αδιάβατα, ή απλά είμαστε πολύ κοντά τους..

El capitán y la sirena

una vez, un barco en plena alta mar
se hundió en una fiera tormenta
una bella sirena salvó al Capitán
y lo devolvió hasta la arena

y el Capitán de ella se enamoró
y aunque también lo amó La Sirena
venían de mundos distintos los dos
y su amor les sería una condena

qué hacer? qué hacer cuando el amor nos da pena?
qué hacer? qué hacer?
busca tu estrella, sigue tu estrella,
busca una estrella, sigue tu estrella!

los amantes trataron de usar la razón
para así resolver su dilema
y por más que entregaron todo el corazón
no se pudo arreglar su problema

"yo no sé respirar en la tierra, mi amor"
con dolor le decía La Sirena
"yo no sé respirar bajo el agua del mar"
contestaba el marino, con pena

qué hacer? qué hacer, cuando el amor nos condena?
y cuando caminen por esa "Calle de Amargura"
busquen su estrella, sigan su estrella
busquen su estrella, sigan su estrella
busquen su estrella, sigan su estrella...

- Rubén Blades

πυξίδα

γραμμή γραμμή ακροβατώ
σκοντάφτω, χίλιες λέξεις
παλιό σκαρί δίχως πανί
στο κύμα, μη ζηλέψεις

ταξίδι είναι εξωτικό
το βλέμμα της που καίει
πάνω στο δέρμα σαν γλυστρά
πονάει μα με μαγεύει

παλιό καράβι αδειανό
σαλπάρει δίχως σκέψη
σ'έναν ορίζοντα αχνό
κινά να την γυρέψει

βράχια παντού και τρικυμιά
ο μπούσουλας χαμένος
με μια πυξίδα ανάποδη
το μέλλον μου υφαίνω

δυο δάχτυλα σ'ένα λαιμό
να ψαχουλεύουν το αύριο
θυμάμαι δυο μάτια θολά
χάμω τη γη κοιτάω

μια αναλαμπή κάπου βαθειά
ασήμι στα νερά της
σαν βρέφος σκύβω στο βυθό
καθρέφτης στα όνειρά της

και εις ανώτερα...

Στις 8 Γενάρη του 1991 ο μαθηματικός Νίκος Τεμπονέρας δολοφονήθηκε με χτύπημα στο κεφάλι από σιδηρολοστό στο 3ο Λύκειο Πατρών, στην πλατεία Βουδ. Βασικός δράστης o τότε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ (Οργάνωση Νέων της Νέας Δημοκρατίας, βλ. ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) Ιωάννης Καλαμπόκας και οι μετέπειτα ιστορίες-παρωδίες είναι γνωστές (1, 2) όσο και τραγικές.. Εν έτει 2008, μετά από 17 χρόνια η ΝΔ δια στόματος του βουλευτή της Νίκου Παπαδημάτου (δεξιά) τον τιμά, αφιερώνοντάς του κομμάτι της πρωτοχρονιάτικης πίτας και δηλώνει ότι «η παράταξη, δεν πρέπει να ξεχνά τους αγωνιστές της όπως τον αγωνιστή Γιάννη Καλαμπόκα». Συγχαρητήρια για αυτή του την κίνηση, τουλάχιστον είναι ειλικρινής με την κατάντια του. Αξιοσημείωτο είναι το ότι ο επί της ουσίας πολιτικός υπεύθυνος της δολοφονίας, τότε Υπουργός, Κοντογιαννόπουλος, είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης Σημίτη. Όπως επίσης είναι άξια αναφοράς η στάση του ΚΚΕ το οποίο τακτικά αποφεύγει την αναφορά στον Τεμπονέρα, καθώς άνηκε στο ΕΑΜ (Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο), απόσπαση του ΚΚΕ.

Ιστορικό
Βίντεο-αφιέρωμα στον Τεμπονέρα (torrent)
Σαν σήμερα
http://www.imeranews.gr/detail.php?id=41062
http://www.imeranews.gr/detail.php?id=41279
http://stigalaria.wordpress.com/2008/02/01/kke-temporeras-papadhmatos/
http://www.anarkismo.net/newswire.php?story_id=2148
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=820344
εξάποδο

αναίρεση (ελαφρολαϊκό άσμα Σπηλαίου)

μια νότα φάλτσα και κουτσή

κινά το λόφο ν'ανεβεί
ιδρώνει η έρμη, αγκομαχά
σαν το λιοπύρι την χτυπά

στα στάχια μέσα μπλέκεται
με τα έντομα παλεύει
το γαϊδουράκι καβαλά
τις μύγες του σκορπαίνει

πήρε καμίνο δύσκολο
δύσβατο μονοπάτι
μα έχει μια αναίρεση
κρυφά βάλει στο μάτι

πια δεν βαστά να 'ναι στραβή
η έρμη η πλάτη της πονεί
να φτάσει θέλει στην κορφή
την ομορφιά της για να δει

μικρή μου αναίρεση γλυκιά
μου 'κανες μάγια τρομερά
μες στο γλυκό σου το κορμί
η πιο θεσπέσια μουσική

σαν την ακούω να με καλεί
πέρα από κάθε λογική
υπνωτισμένος σαν παιδί
δίνω όλη μου τη ζωή

προς τα πού πάμε για Ευρώπη; (Part II)

Μέρος Δεύτερο: Η δικαστής Γρεβενών κυρία Μαρία Μαργαρίτη (με τις όποιες επιφυλάξεις μπορεί να έχει κανείς μετά από το βίντεο), εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε στήν φόρα παρτίδα κονδυλίων που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς. Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα, αποκαλύπτοντας τον οίκο ανοχής που λειτουργεί στους χώρους των δικαστηρίων: Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι"μεσάζοντες") σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων, συγκερκριμένα στο υπόγειο του δικαστικού μεγάρου! Η πόρτα έφερε την επιγραφή "σύλλογος για την προστασία των ανηλίκων" (δεν το έχω επιβεβαιώσει ακόμα-τα σχόλια δικά σας)..

Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των παραπάνω θεμάτων. Όμως, η προσωπική ασφάλεια του κου Καραμανλή φρόντισε να την απομακρύνει βίαια, όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC.

- το παραπάνω κείμενο είναι δανεισμένο από ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης -

προς τα πού πάμε για Ευρώπη; (Part I)

Καλώς ήρθατε στην Ελλάδα 2008, τη χώρα των όμορφων παραλιών, της φιλοξενίας, του φιλότιμου..rrrrr..rewind.. της κομπίνας, της μίζας, του δημοσίου, των καμμένων δασών, παραλιών και αναμνήσεων, των μπετών, των ξενοδοχείων, του γκολφ και των αναψυκτυρίων, των 600 ευρώ, του στρατού, του ρατσισμού, των χρυσών αυγών, της αστυνομίας, της δεξιάς και του δεξιότερου ακόμα σοσιαλισμού της ντροπής, της ορθοδοξίας και της εκκλησίας, του ψευτοκομμουνισμού, της τηλεόρασης και των media, των δήθενκουλτουριάρηδων, του κάγκουρα, των κυριλλέ και των ψώνιων, των κλαμπ και των μπουζουκιών, του φραπέ και του ταβλιού, του ολυμπιακοπαναθηναϊκού, του κόκκαλη, του λαμπράκη..
του Μαλάκα

Μέρος Πρώτο: Ένα πολύ περίεργο φαινόμενο έχει δημιουργηθεί στην Πάτρα. Μαζεύονται λέει μετανάστες από το Αφγανιστάν και βρωμίζουν την πόλη. Πώς και βρέθηκαν εκεί; Ίσως να φταίει ότι η Δύση διέλυσε την χώρα τους για μια χούφτα δολλάρια.. Ή απλά να ήθελαν λίγο Ευρωπαϊκό αέρα ρε παιδί μου.. Και επειδή μαζεύτηκαν πολλοί, είναι πέρασμα για το Ευρωπαϊκό όνειρο βλέπεις η Πάτρα, ενοχλήθηκαν οι προνομιούχοι ανώτεροι έλληνες κάτοικοι, γιατί τους βρωμίζανε τον κήπο και έφερναν αρρώστιες λέει, έκλεβαν, βίαζαν, σκότωναν και άλλα τέτοια καλά. Επειδή είναι Αφγανοί και φυσικά όχι επειδή ζούνε με το τίποτα και τους συμπεριφέρονται όλοι σαν σκουπίδια εξ'ορισμού. Ενώ οι ανώτεροι έλληνες όταν πήγαιναν κατά κύματα στην Γερμανία και τα ισοπεδώνανε όλα δεν υπήρχε πρόβλημα. Αλλά έτσι είναι αυτά, ξεχνάμε εύκολα εμείς οι ανώτεροι.. Και φυσικά ένα μάτσο φτερά και πούπουλα, κόρνες και κομφετί, μαυροδάφνες και μεθυσμένοι τουρίστες από το καρναβάλι είναι πολύ πιο σημαντικά από 3000 ανθρώπους, ειδικά μη-έλληνες. Και το καρναβάλι, ε, φέρνει και κάποια εκατομμύρια, αυτοί τι φέρανε; Ένα αλισβερίσι δεν είναι όλα εξάλλου;

μου γράφει μία φίλη από Πάτρα:
"Η σκούπα έγινε.. τους περισσότερους τους μάζεψαν.. όσοι μείναν εδώ λένε ότι έχουν κάνει αίτηση για άσυλο και περιμένουν.. Αυτοί είναι πλέον περιορισμένοι στον καταυλισμό, δεν κυκλοφορούν έξω γιατί θα τους συλλάβουν. Όσοι ξεφύγαν από τη σκούπα και δεν περιμένουν κάποιο χαρτί απλά κρύβονται. Αυτούς που μαζέψανε ακούγεται ότι θα τους πάνε σε κάτι μπουντρούμια στην Πέτρου Ράλλη. Τι σχέδια έχουν για αυτούς δεν ξέρουμε.. Οι κάτοικοι της Αγυιάς (περιοχή κοντά στον καταυλισμό) τρέμουν (οι κάτοικοι είναι χειρότεροι από τους πολιτικούς). Τελικά ο νομάρχης και ο δήμαρχος αποφάσισαν να τους μαζέψουν όπως όπως..! Τι να σου πω, τώρα πλέον δεν τους βλέπουμε σχεδόν καθόλου.. Τι κάναν με τους ανήλικους επίσης δεν ξέρουμε.. Ο κόσμος πάνω κάτω ξέρει τι συμβαίνει, αλλά το χειρότερο είναι ότι δεν τους νοιάζει. Στο σχολείο που κάνω μάθημα μαζεύαν υπογραφές για να γκρεμίσουν τον καταυλισμό, χωρίς να προτείνουν κάποια λύση."

Ακούστε τις δηλώσεις του "κυρίου" Φούρα, εκλεγμένου δημάρχου Πατρών, χωρίς ντροπή και αίσχος και χωρίς κανέναν να τον κρεμάει ανάποδα στην κεντρική πλατεία τον γελοίο:
Φούρας

Και τελικά, τι έγινε με αυτούς τους ανθρώπους; Αυτό έγινε.

Links:
http://patras.indymedia.org/?lang=el
http://www.indy.gr/features/patra-pogkrom-stoys-prosfyges
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_05/02/2008_258133
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_510816_05/02/2008_258132
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_05/02/2008_258131
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_05/02/2008_258134
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=94021752

La Ruta Natural

Το φυσικό μονοπάτι (στα Ισπανικά παλίνδρομο LaRutaNatural) είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα μικρού μήκους ταινία του Alex Pastor, γυρισμένη το 2004. Κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Sundance, το μεγαλύτερο φεστιβάλ ανεξάρτητου κινηματογράφου των ΗΠΑ, όπως και πολλά άλλα βραβεία..

Γεύσεις από την Αϊτή

Λαχταριστά λασπομπισκότα και μπύρες ενώ βλέπουμε το ματς για σήμερα.. Ευχαριστώ το φίλο μου το Θάνο για αυτές τις γευστικές συνταγές, παραδοσιακές της Αϊτής και επηρρεασμένες άθελά τους από παγκόσμιες έθνικ και βασικά από τις πολύ-έθνικ κουζίνες.. Για να δούμε λοιπόν τι χάνουμε: Γαστρονομία.

Και μαζί με το φαγητό ας δούμε και το παιχνίδι...