Σαν το κερί

Πάνω στη φλόγα του κεριού αν περπατήσεις
θα δεις καλπάζοντα τ'άλογα του Βοριά
τον κόσμο σου ολόκληρο τραντάζουν
και μ'ένα φύσημα όλα σβήνουν γοργά

Πάνω στη φλόγα του κεριού αν περπατήσεις
ίσως μια μέρα να αναλογιστείς
πως είναι το κερί χωρίς τη φλόγα
δοχείο ανούσιο δίχως καμιά ψυχή

Πάνω στη φλόγα του κεριού αν περπατήσεις
κοιτώντας κάτω ταπεινά ίσως να δεις
μικρή λιμνούλα απομεινάρι μιας ελπίδας
κοντεύει τώρα πια να σωθεί

Σαν ακροβάτης ανεβαίνεις στο σκοινί σου
σ'ανέμους μέσα και σε θύελλες κουρελής
τη φλόγα αυτή να διατηρήσεις αναμμένη
πριν το κεριού σου αυτού την τελευταία πνοή